ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္တက္မႈေၾကာင့္ ပစိဖိတ္ကၽြန္းစုငယ္ ၅ ခုေပ်ာက္ကြယ္
ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္တက္လာမႈနဲ႔ ေရတိုက္စားမႈေတြေၾကာင့္ ပစိဖိတ္ကၽြန္းစုငယ္ ၅ ခုဟာ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့တယ္ လို႔ ၾသစေၾတးလ် သုေတသီေတြက ေျပာပါတယ္။
အဆိုပါကၽြန္းစု ၅ ခုဟာ လူမေနတဲ့ကၽြန္းေတြျဖစ္ၿပီး ေဆာ္လမြန္ကၽြန္းစုရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါဟာ ပစိဖိတ္ကမ္း႐ုိးတန္းေဒသကို ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲမႈရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈအျဖစ္ ပထမဆံုး သိပၸံနည္းက် အတည္ျပဳေပးႏိုင္ခဲ့တာလုိ႔ သုေတသီေတြက ေျပာပါတယ္။ သုေတသီေတြဟာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ကေန ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အထိ ကၽြန္းစုေပါင္း ၃၃ ခုကို ေကာင္းကင္ၿဂိဳဟ္တု ပံုရိပ္ေဖာ္စနစ္ကို အသံုးျပဳၿပီး သမိုင္းနဲ႔ ေဒသဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ေတြ စုစည္းကာ ေလ့လာခဲ့တာလုိ႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ သုေတသနစာေစာင္မွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုအတြင္းမွာ ကၽြန္းစုတြင္း ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ဟာ ႏွစ္စဥ္ ၁၀ မီလီမီတာ (၀ ဒသမ ၄ မီတာ) ေလာက္ ျမင့္တက္လာခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ခုေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္းစု ၅ ခုကေတာ့ ၁၂ ဧက (၅ ဟက္တာ) အက်ယ္အ၀န္းေလာက္သာရွိတဲ့ သႏၱာေက်ာက္တန္းေတြ အမ်ားစုတည္ရွိကာ ငါးဖမ္းသမားေတြက တခါတရံ အသံုးျပဳတဲ့ လူေနမထူထပ္တဲ့ကၽြန္းေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
သုေတသီေခါင္းေဆာင္ ဆိုင္မြန္အဲလ္ဘတ္က “ဒီကၽြန္းေတြဟာ သဲကၽြန္းေတြမွ်သာ မဟုတ္ပါဘူး” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ေဆာ္လမြန္ကၽြန္းစုဟာ ၾသစေၾတးလ်အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း၊ မိုင္ ၁၀၀၀ ေလာက္ အရွည္ရွိၿပီး လူဦးေရ ၆ သိန္း ၄ ေသာင္း ေနထိုင္ၾကတာပါ။
သုေတသနျပဳ ရလဒ္ေတြအရ ေနာ္တမ္ဘူကၽြန္းေပၚ ေနထိုင္သူေတြဟာလည္း ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အေျခအေနအလိုက္ ပိုျမင့္တဲ့ မီးေတာင္ကၽြန္းေတြဆီ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ၾကရတယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ ရြာသားတဦးျဖစ္တဲ့ အသက္ ၉၄ ႏွစ္အရြယ္ အဘိုးအို ဆာရီလိုဆူတာ႐ုိတီက “ပင္လယ္ေရက ကၽြန္းေတြဆီ တက္လာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို ပိုျမင့္တဲ့ေနရာေတြဆီ ေျပာင္းခိုင္းတယ္။ အဲဒီမွာ ရြာထပ္တည္ဖို႔ေပါ့” လို႔ ေျပာပါတယ္။
လက္ရွိမွာေတာ့ ခၽြဳိင္ဆီးလ္ခ႐ုိင္၊ တာ႐ုိၿမိဳ႕ဟာ ေျပာင္းေရႊ႕ေနရာခ်ထားခံရတဲ့ ရြာသားေတြအတြက္ ပထမဆံုးေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္လာတယ္လို႔ သတင္းမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ (DVB Burmese)
