ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးအသင္းႀကီးမွ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီသို႔၂၁ ႏွစ္ခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးအလံလႊင့္ထူဆဲ ပါတီတြင္းဒီမိုကေရစီရွင္သန္ဆဲ

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္းကိုယ့္ ၾကငွန္းျဖင့္ ဝင့္ဝင့္ထည္ထည္ သမိုင္းထြန္းေျပာင္ ခဲ့သည္။ ျမန္မာတို႔သည္ ခ႐ုဆန္လြတ္၊ ငွက္ ေတာင္ကြၽတ္ပမာ တိုင္းတစ္ပါးသားနယ္ခ်ဲ႕ လက္ ေအာက္သို႔ ကြၽန္သေပါက္အျဖစ္ က်ေရာက္ခဲ့ သည္။ ျမန္မာတို႔သည္ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ႏွင့္ ဂ်ပန္ ဖက္ဆစ္နယ္ခ်ဲ႕တို႔လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ ကာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ ေထာင္စုႀကီးကို ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ျမန္မာတို႔ သည္ လြတ္လပ္ေရးရစမွာပင္ အာဏာရရွိေရး အတြက္ ဝါဒကြဲ၊ လက္ဝဲ၊ လက္ယာသူပုန္မ်ဳိးစံု ထၾကသျဖင့္ ျပည္တြင္းစစ္မီးေတာက္ေလာင္ သည့္ဒဏ္ခံရသည္။

ျမန္မာတို႔သည္ ၁၉၄၈-၄၉-၅ဝ ျပည့္ႏွစ္ မ်ားက လြတ္လပ္ေရးျပန္လည္ဆံုး႐ံႈးလုလု၊ ျပည္ေထာင္စုၿပိဳကြဲလုလုျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ျမန္မာတို႔ သည္ ေရေကာင္း၊ ေျမေကာင္း၊ ေျမေပၚေျမ ေအာက္၊ ေရေပၚေရေအာက္ သယံဇာတေကာင္း မ်ား ျပည့္စံုပါလ်က္ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ ခ်မ္း သာႏိုင္ပါလ်က္ ဆင္းရဲခဲ့ၾကရသည္။ ၁၉၅၈-၅၉-၆ဝ ျပည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ အာဏာရဖဆပလႀကီး အခ်င္းခ်င္း ကြဲၾကျပဲၾက၊ အခ်င္းခ်င္း ရန္လိုၾက၊ ရန္ျဖစ္ၾကႏွင့္ ေျမေအာက္ကဆူ၊ ေျမေပၚကပူျဖင့္ ျပည္သူတို႔ အထက္မီးေအာက္မီး မီးႏွစ္မီးညႇပ္ ၍ ပူေလာင္မႈဒဏ္ခံၾကရ၏။ ျမန္မာတို႔သည္ ၁၉၆၂ မွ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အထိ လူ ၁ဝဝ လွ်င္ ၈၅ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ်ရွိၿပီး ဆင္းရဲေနေသာ အလုပ္သမား၊ ေတာင္သူလယ္သမား၊ ေခါင္းရြက္ဗ်ပ္ထိုးလုပ္ သားျပည္သူမ်ား ဆင္းရဲျခင္းမွလြတ္ကင္းေစ သည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ယံုၾကည္ခံယူေသာ ဆိုရွယ္လစ္ႏိုင္ငံထူေထာင္ခဲ့ၾကသည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတ္လမွ စက္တင္ဘာလအထိ ေျမေပၚေျမေအာက္၊ လက္ဝဲလက္ယာ၊ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ညႇပ္ပူးညႇပ္ပိတ္ လက္ဝါးခ်င္း႐ိုက္ ဖန္တီးေသာ ရွစ္ေလးလံုးဆူပူမႈႀကီးတြင္ အျပစ္မဲ့ ဆင္းရဲသားျပည္သူတို႔ေခါင္းျဖတ္သတ္၊ မီး႐ိႈ႕ သတ္ခံခဲ့ၾကရသည္။ ရန္ကုန္၌ သခ်ဳႋင္းအုတ္ဂူ မ်ားပါ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရ၏။ စက္႐ံုမ်ား၊ တည္ ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ဂိုေဒါင္သိုေလွာင္႐ံုမ်ား ေဖာက္ခ်ဳိးလုယက္ဖ်က္ဆီးခံရ၏။ ျပည္ပမွ နယ္ခ်ဲ႕စစ္သေဘၤာငါးစင္းက်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္ ျခင္းခံရ၏။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လက ျပည္ေထာင္စု ႀကီး ရွစ္စိတ္ကြဲထြက္ကာ နယ္ခ်ဲ႕တို႔၏ စစ္ အင္ပါယာထူေထာင္ေရးရည္ရြယ္ဖြဲ႕စည္းသည့္ ဆီးတိုးစစ္အုပ္စုႀကီးထဲ ဝင္ၾကမည္တကဲကဲလုပ္ ေနစဥ္ တပ္မေတာ္က တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ား ႏွင့္အတူ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကိုလည္းေကာင္း၊ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကိုလည္းေကာင္း၊ ျပည္သူတို႔ ၏ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကိုလည္းေကာင္း ကာ ကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရသကဲ့သို႔ ၁၉၄၈-၅ဝ ကာလ ရန္ကုန္ေျခာက္မိုင္ အစိုးရလက္ထက္၊ ၁၉၅၈-၅၉-၆ဝ ကာလ ခက္ဖြယ္ရယ္ၾကံဳ လက္နက္ကယ္စံုအညီႏွင့္ဟု ဆိုရေလာက္ေသာ ဖဆပလအကြဲအုပ္စုခ်င္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ေပၚမွာ ပင္ ေသြးေခ်ာင္းစီးလုအံ့ဆဲဆဲ တပ္မေတာ္ကပင္ ျပည္သူႏွင့္အတူ ကာကြယ္ခဲ့ရသကဲ့သို႔ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုၿပိဳကြဲ၊ နယ္ခ်ဲ႕က်ဴးေက်ာ္စစ္ ဒဏ္ခံ၊ ကြၽန္ျပန္ျဖစ္မည့္အႏၲရာယ္မွလည္း တပ္မေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူတို႔လက္တြဲကာကြယ္ခဲ့ ရေပသည္။
ရွစ္ေလးလံုးအေရးအခင္းေၾကာင့္ ျပည္ ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေစရန္၊ လြတ္လပ္ေရးမဆံုး႐ံႈး ေစရန္၊ နယ္ခ်ဲ႕က်ဴးေက်ာ္မႈကို ဟန္႔တားရန္ ၁၈-၉-၈၈ တြင္ တပ္မေတာ္က ႏိုင္ငံတာဝန္ယူခဲ့ သည္။ တပ္မေတာ္က ရွစ္ေလးလံုး ျပည္ပ်က္ ေလွကြဲႀကီးကုိ တစ္စစီျပန္ေကာက္၊ ျပန္ဆက္ကာ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရး အားသြန္လုပ္ခဲ့သည္။ ဒီမိုကေရစီစကားလံုး တြင္တြင္ရြတ္ကာ အာဏာ လိုခ်င္သူမ်ားအတြက္ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီတံခါး၊ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးတံခါး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္း ေရးတံခါးမ်ား ရက္ရက္ေရာေရာဖြင့္ေပးခဲ့သည္။
ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ ဆူပူေသာင္းက်န္းမႈ ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ ေရးကို ဖဆပလအစိုးရက မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ စီးပြား ေရးတိုးတက္ေစရာ၌ အဓိကလုိအပ္သည့္ လမ္း မ်ား၊ တံတားမ်ား၊ ေရေၾကာင္း၊ ေလေၾကာင္း၊ ကုန္းေၾကာင္းသယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ စြမ္းရည္ျပည့္လူ႔အရင္းအျမစ္မ်ား ပ်ဳိးေထာင္ရာ ပညာသင္ေက်ာင္း၊ ေကာလိပ္၊ တကၠသိုလ္၊ သိပၸံ မ်ား၊ ေခတ္မမီခရီးမတြင္ေသာ လက္မႈလယ္ယာမွ စက္မႈလယ္ယာ အဆင့္တိုးျမႇင့္မႈလုပ္ငန္းမ်ား၊ ျပည္သူတို႔က်န္းမာၾကံ့ခိုင္ေရးအတြက္ လိုအပ္ သည့္ေဆး႐ံုေဆးခန္းမ်ား၊ ျပည္သူတို႔လူေနမႈ အဆင့္ျမင့္လာေစမည့္ အိုးအိမ္တိုက္တာမ်ား၊ လွ်ပ္ စစ္ဓာတ္အားထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးမည့္စက္႐ံုမ်ား၊ ကုန္ထုတ္စက္မႈဇုန္မ်ားကို ဖဆပလက ျပည္တြင္း စစ္ေၾကာင့္ တည္ေဆာက္ျဖည့္ဆည္းမေပးႏိုင္ခဲ့။ လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္တြင္လည္း ေသာင္းက်န္းသူ မ်ား ဒီေရအလားတိုးပြားလာၿပီး ေငြရင္းေငြႏွီး မျပည့္စံု၍ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား တတ္ ႏိုင္သမွ် က်ဳံး႐ုန္းႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း စိတ္ သြားတိုင္းကိုယ္မပါခဲ့ေပ။ လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္ တြင္ လမ္း၊ တံတား၊ ဆည္တမံ၊ ေက်ာင္း၊ ေဆး႐ံု မ်ား အေတာ္အသင့္တိုးတက္ခဲ့သည္။ အသံုးလံုး သင္တန္းမ်ားဖြင့္ကာ ျမန္မာလူဦးေရ ၁ဝဝ လွ်င္ ၉ဝ ေက်ာ္စာတတ္ေအာင္ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့သည္။
၁၉၈၈ မွ ၂ဝ၁ဝ ျပည့္ႏွစ္အတြင္း (၂၂ ႏွစ္ တာမွ်) တပ္မေတာ္အစိုးရ (နဝတ၊ နယက)က ဆည္တမံ ၃ဝဝ ခန္႔၊ ေပ ၁၈ဝ အထက္ ျမစ္ကူး တံတားစင္းေရ ၃ဝဝ ခန္႔၊ စက္မႈဇုန္ ၂၉ ဇုန္၊ လမ္းမ်ဳိးစံုအသစ္မိုင္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီေဖာက္ေပး၊ ေဆာက္ေပးခဲ့သည္။ စာသင္ေက်ာင္း၊ တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္သစ္မ်ား အဆေပါင္းမ်ားစြာ ေဆာက္ လုပ္ေပးခဲ့သည္။ ေက်းရြာမ်ားကိုပင္ လွ်ပ္စစ္မီး ေရာက္ရွိေစခဲ့သည္။ မိုးေခါင္ေရရွားအညာေဒသ မ်ား၌ ေရတြင္း၊ ေရကန္၊ ျမစ္ေရတင္စီမံကိန္းမ်ား ဇယ္ဆက္သလို တည္ေဆာက္တူးေဖာ္ေပးခဲ့ သည္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ ႀကိဳးပမ္းေသာ္လည္း မရခဲ့ေသာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အရယူ ေပးခဲ့သည္။ တပ္မေတာ္ အစုိးရလက္ထက္ လက္နက္ကိုင္ေတာတြင္းအဖြဲ႕ ၁၇ ဖြဲ႕၊ အဖြဲ႕ငယ္၊ အဖြဲ႕ကြဲ ၂၅ဖြဲ႕ခန္႕ ဥပေဒေဘာင္တြင္း ဝင္လာ သျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုတစ္ဝန္းၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့သည္။ လက္နက္ကိုင္ပုန္ကန္သူ လက္က်န္အဖြဲ႕မ်ားပင္ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံတြင္း၌ ခိုလႈံေနခဲ့ၾကရသည္။ တစ္ႏိုင္ငံလံုးၿငိမ္းခ်မ္းလံုျခံဳစြာ၊ ျပည္သူတို႔ ေအး ခ်မ္းစြာ သြားလာ၊ ေနထုိင္၊ ေရာင္းဝယ္ ေဖာက္ ကားႏိုင္ခဲ့သည္။
ႏိုင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို စည္းကမ္း တက်က်င့္သံုးႏိုင္ရန္ အေျခခံအက်ဆံုး၊ အဓိက အက်ဆံုး၊ အျမင့္ဆံုးဥပေဒႀကီးျဖစ္သည့္ ႏုိင္ငံ ေတာ္ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသစ္ႀကီး ေပၚထြန္း လာေစခဲ့သည္။ ပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္လႈပ္ရွား ေစခဲ့သည္။ ၂ဝ၁ဝ တြင္ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကို လြတ္လပ္သန္႕ရွင္းမွ်တစြာ က်င္းပေပးခဲ့သည္။ တပ္မေတာ္အစိုးရ၏ ဒီမို ကေရစီႏိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရး၊ အဆင့္ (၇) ဆင့္ပါ ဒီမိုကေရစီလမ္းျပေျမပံုမွအဆင့္ အားလံုး ကို တပ္မေတာ္အစိုးရကပင္ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ အညီ တည္ေဆာက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပး ခဲ့သည္။ ယင္း၏ေက်းဇူးေၾကာင့္ ၂ဝ၁ဝ ေရြး ေကာက္ပြဲအၿပီး ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီဥကၠ႒ ဦးသိန္း စိန္ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတအျဖစ္ တာဝန္ယူဦးေဆာင္ သည့္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီအာဏာရ အစိုးရငါးႏွစ္ သက္တမ္းတစ္ခုစာမွ် တာဝန္ယူႏိုင္ခဲ့သည္။ အလားတူ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး NLD ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (တီထြင္ထား ေသာ) ႏိုင္ငံေတာ္အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ဦးေဆာင္ၿပီး သမၼတအျဖစ္ ဦးထင္ေက်ာ္ပါဝင္ေသာ NLD ပါတီအာဏာရအစိုးရ ႏိုင္ငံကို ဦးေဆာင္ႏိုင္လ်က္ ရိွသည္။ ယင္းအစိုးရႏွစ္ဖြဲ႕သည္ တပ္မေတာ္ အစိုးရတည္ေဆာက္ေပးခဲ့ေသာ ‘႐ႈမဆံုးေတာ့ သည္ ဝဲလက္ယာေရွ႕ေနာက္စီ၊ ဆည္ေျမာင္းေတြ နဲ႔ လမ္း၊ တံတား၊ စက္မႈလယ္ယာစံုစံု၊ စက္မႈဇုန္ အလီလီ၊ ေဝေဝစည္စည္အေျခအေနေကာင္း’ေပၚ ရပ္ၿပီးႏိုင္ငံဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္ႀကိဳးစားၾကဖို႔ပင္ျဖစ္သည္။
တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္အၿပီးမသတ္ ခဲ့ရေသးေသာ တည္ေဆာက္မႈအဝဝကို ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရက အၿပီးသတ္ဆက္လက္တည္ေဆာက္ခဲ့ သည့္အျပင္ တည္ေဆာက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား ထပ္မံ ျဖည့္စြက္တုိးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္ေပးခဲ့သည္။ ယေန႔ ျမစ္ေရတင္စီမံကိန္း ၁ဝဝ ေက်ာ္ ဖ်က္သိမ္းမည္။ ဟိုစီမံကိန္းဖ်က္မည္၊ ဒီစီမံကိန္းေလွ်ာ့ခ်မည္ စသည္ျဖင့္ ပုဂၢလိကသတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္သတင္း မ်ားအရ သိရေပသည္။
ရွည္အံ့စိုး၍ တပ္မေတာ္အစိုးရက တည္ ေဆာက္ကာ ေနာက္လူ (ေနာက္အစိုးရ)အသင့္ လက္တင္စီး႐ံု ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး တည္းဟူေသာ ေမာ္ေတာ္ကားသစ္ႀကီး(ဝါ)ဘက္ စံုတည္ေဆာက္ေပးခဲ့သမွ် အမ်ဳိးအစား အေရ အတြက္တို႔ကို မေရးေတာ့ပါ။ မ်က္စိအျမင္ အလင္းဓာတ္ရိွသူတုိင္း ျမင္ေနၾကသည္။ မ်က္စိ ကြယ္ေနသူပင္ နားကၾကားရေပမည္။ သို႔မဟုတ္ သူကိုယ္တုိင္ ထိုတုိင္းက်ဳိးျပည္ျပဳတည္ေဆာက္မႈ အသီးအပြင့္ကို တစ္နည္းနည္းခံစားရႏိုင္ပါသည္။
တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္ (၁)ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရး၊ (၂) ႏိုင္ငံေတာ္တုိးတက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး၊ (၃) လိုအပ္ေသာစီးပြားေရးအေျခခံ အေဆာက္အအံုမ်ား တည္ေဆာက္ေရး၊ (၄) ျပည္ သူတို႔၏ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္မ်ားဆံုး႐ႈံးေနရ သည့္ နာတာရွည္ျပည္တြင္းစစ္မီးႀကီးကို ၿငိႇမ္း သတ္ကာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရိွေရး၊ (၅) ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ရွစ္ေလးလံုး မင္းမဲ့ဆူပူ မႈေၾကာင့္ မလႊဲသာ၍ ရယူခဲ့ရသည့္ တပ္မေတာ္ လက္မွ မူလပိုင္ရွင္ျဖစ္သည့္ တုိင္းရင္းဖြားစံု ႏိုင္ငံသားျပည္သူတို႔လက္သို႔ လုပ္ငန္းအဆင့္ဆင့္ (ခုနစ္ဆင့္)ျဖင့္ျပန္လည္အပ္ႏွံေရးတို႔ကို ဝါဒဂိုဏ္း ဂဏ၊ျပည္ပပေယာဂကင္းရွင္းေသာအမ်ဳိးသားႏိုင္ငံ ေရးျဖင့္ တပ္မေတာ္က ေျမပၚမွာဆူပူၾက၊ ေျမ ေအာက္မွာေသာင္းက်န္းၾက၊ ျပည္ပကပိတ္ဆို႔ၾက၊ ေႏွာင့္ယွက္ၾကသည့္ၾကားမွအထူးႀကိဳးစားခဲ့သည္။
တပ္မေတာ္အစိုးရ၏ အထက္ေဖာ္ျပပါတုိင္း က်ဳိးျပည္ျပဳလုပ္ငန္းမ်ား ပိုမိုျမန္ဆန္သြက္လက္ ထိေရာက္စြာၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေစရန္၊ တုိင္း ရင္းသားျပည္သူမ်ားက ပူးေပါင္းပါဝင္ေဆာင္ ရြက္ႏိုင္ရန္၊ တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ ပခံုးထမ္းေဆာင္ ရြက္ႏိုင္ရန္ ၁၉၉၃ခုႏွစ္စက္တင္ဘာလ ၁၅ ရက္ ေန႕တြင္ ျပည္ေထာင္စုၾကံ့ခုိင္ေရးႏွင့္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အသင္းႀကီးကိုတည္ေထာင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေပသည္။
ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးအသင္းႀကီး၏ အဓိ႒ာန္မွာ ‘ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အဓြန္႕ရွည္တည္ တံ့ခိုင္ျမဲေရး၊ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားခ်စ္ၾကည္ ေရး၊ ႏိုင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ နယ္ေျမ တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး ႏွင့္ ေအးခ်မ္းသာယာေသာ ေခတ္မီႏုိင္ငံေတာ္ ႀကီးျဖစ္ေပၚလာေရးတို႔အတြက္ ကာကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္ေဆာင္ရြက္ရန္ အဓိ႒ာန္ျပဳသည္’ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
အသင္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားသည္-
(က) ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး၊
(ခ) တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈမၿပိဳကြဲေရး၊
(ဂ) ႏိုင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာတည္တံ့ ခိုင္ျမဲေရး၊
(ဃ) အမ်ဳိးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ျမင့္မာေရး ေရွး႐ႈ လ်က္မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွင္သန္ထက္ျမက္ေစရန္ ေဆာင္ရြက္ေရး၊
(င) ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးႏွင့္ ေအးခ်မ္း သာယာေသာေခတ္မီႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးျဖစ္ ေပၚလာေရးတို႔ျဖစ္သည္္။
ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးအသင္းႀကီးတြင္ အသင္းသား ေပါင္း ၂၆သန္းေက်ာ္ပါဝင္ၾကေလသည္။ အလုပ္ သမား၊ ေတာင္သူလယ္သမား၊ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္၊ လူငယ္ေက်ာင္းသား၊ ကုန္ သည္၊ မည္သည့္ဘာသာကိုးကြယ္သည္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ၾကသူမ်ား၊ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုံ၊ တပ္မေတာ္သား၊ ျပည္သူ႕ရဲ၊ ၾကက္ေျခနီ၊ မီးသတ္တပ္ဖြဲ႕ဝင္၊ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းစသည္ျဖင့္လူထု လူတန္းစားအလႊာအားလုံး၊ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိး အားလုံး၊ ကိုးကြယ္ရာဘာသာစုံမွအသင္း၏ရည္ ရြယ္ခ်က္ကိုႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၿပီးႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္အတူ ျပည္ေထာင္စုႀကီးေအးခ်မ္းသာယာဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ ေစလုိေသာ ျမန္မာမ်ားပါဝင္ခဲ့ၾကေပသည္။
အသင္း၏အေျခခံမူ ငါးရပ္ခ်မွတ္ထားရာ (၁) အမ်ဳိးသားေရးဆိုင္ရာအေျခခံမူ၊ (၂) တုိင္းရင္း သားေရးဆိုင္ရာအေျခခံမူ၊(၃)ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အေျခခံမူ၊ (၄) လူမႈေရးဆိုင္ရာအေျခခံမူ၊ (၅) ေငြေရးေၾကးေရးဆိုင္ရာအေျခခံမူတုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။ အမ်ဳိးသားေရးဆိုင္ရာအေျခခံမူတြင္ တစ္မ်ဳိးသား လုံးဝါဒသေဘာထားမကြဲျပားဘဲ စည္းလုံးညီ ညြတ္စြာပါဝင္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္၊ အမ်ဳိးသားေရး သက္သက္ကုိသာေဆာင္ရြက္မည္။ (အမ်ဳိးသား ေရးဆုိသည္မွာ ဒုိ႔တာဝန္အေရးသုံးပါးပင္ျဖစ္ သည္)ဟူ၍ေဖာ္ျပထားသည္။ တုိင္းရင္းသားေရး ဆုိင္ရာမူဝါဒ၏အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွာ ေသြးရင္းသားရင္း အရင္းအခ်ာမ်ားျဖစ္ေသာ တုိင္းရင္းသားတုိ႔၏ ဓေလ့ထုံးတမ္း၊ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ၊ စာေပအႏု ပညာ၊ စီးပြားေရးရာတုိ႔တြင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ ေအာင္ေဆာင္ရြက္ေရးျဖစ္သည္။
ဘာသာေရးဆုိင္ရာအေျခခံမူတြင္မိမိတုိ႔ယုံၾကည္ သက္ဝင္ရာဘာသာကုိလြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ႏုိင္ရန္ ကူညီအားေပးမည္။လူမႈေရးအေျခခံမူတြင္သာ ေရး၊နာေရး၊ရပ္ရြာလုံျခံဳေရး၊ ေအးခ်မ္းသာယာ ေရး၊စည္းလုံးညီညြတ္ေရး၊ စားဝတ္ေနထိုင္လုပ္ ကိုင္မႈသက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး၊ ပညာ က်န္းမာဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးအစရွိသည္တုိ႔ကို ေဆာင္ရြက္မည္။ ေငြေရး ေၾကးေရးအေျခခံမူမွာ အသင္းရန္ပုံေငြကို အသင္းသားတုိ႔၏ စုေပါင္းလုပ္အားျဖင့္ရွာေဖြ သုံးစြဲမည္စသည္ျဖင့္ ေဖာ္ျပထားသည္။
တပ္မေတာ္အစုိးရလက္ထက္တည္ေဆာက္ ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးႀကိဳးပမ္း မႈမ်ား၊ အမ်ဳိးသားညီလာခံမွသည္အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲၿပီး ျပည္သူတုိ႔၏ေထာက္ခံမဲျဖင့္အတည္ျပဳ ကာ အေျခခံဥပေဒသစ္ႀကီးေပၚထြန္းလာေရး၊ ၂ဝ၁ဝေရြးေကာက္ပြဲ၊ လႊတ္ေတာ္မ်ား၊ အစုိးရအဖြဲ႕ မ်ားဖြဲ႕စည္းေရးစသည့္ လုပ္ငန္းအားလုံးသာမက ျပည္ပစြက္ဖက္မႈကင္းစင္ေရး၊ တုိင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညြတ္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ျပည္ခိုင္ ၿဖိဳးအသင္းႀကီးမွ အသင္းသားတုိ႔၏ျပည္သူ႕ ခြန္အားျဖင့္ ပခုံးထမ္းပါဝင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
၂ဝဝ၈ခုႏွစ္ ႏုိင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ သစ္အရ ၂ဝဝ၉ခုႏွစ္တြင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား ဖြဲ႕စည္းမွတ္ပုံတင္ေစခဲ့သည္။ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးအသင္း ႀကီးအေနျဖင့္ ေခတ္စနစ္၊ ကာလေဒသအေလ်ာက္ ႏိုင္ငံေရးရာမ်ားကုိ ပိုမိုပီျပင္ထက္ျမက္စြာေဆာင္ ရြက္ႏုိင္ရန္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးအသင္းႀကီးကိုျပည္ေထာင္ စုၾကံ့ခုိင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ(ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးပါတီ) အျဖစ္အသြင္ေျပာင္းမွတ္ပုံတင္ခဲ့သည္။ ဝန္ထမ္း မ်ားပါတီႏုိင္ငံေရးတြင္ပါဝင္ပတ္သက္ခြင့္မရွိသည့္ အတြက္ဝန္ထမ္းမ်ား၊တပ္မေတာ္သား၊ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္ စသည္တုိ႔ကို ခ်န္လွပ္ခဲ့ရသည္။ က်န္အသင္း သားမ်ားလည္း ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးပါတီသို႔ဝင္လုိမွဝင္ ရန္ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီသည္ ၂ဝ၁ဝ တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ၌အႏုိင္ရကာ အစိုးရဖြဲ႕ႏုိင္ခဲ့ သည္။ ပါတီဝင္အင္အားငါးသန္းေက်ာ္ရွိေပ သည္။
ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ၏ ဒုတိယအႀကိမ္ပါတီ ညီလာခံကို ေနျပည္ေတာ္တြင္ ၂ဝ၁၆ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ၂၂ရက္မွ ၂၄ရက္ေန႔အထိက်င္းပေသာ သတင္းကုိ ျပည္ေထာင္စုသတင္းစာ၌ျပည့္ျပည့္ စုံစုံဖတ္လိုက္ရသည္။ ပါတီဥကၠ႒ႏွင့္သက္ႀကီး ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားက ပါတီဗဟုိဦးေဆာင္ ေကာ္မတီ၊ လက္ဝဲႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားအသုံးအႏႈန္း အရေပၚလစ္ဗ်ဴ႐ိုမ်ားဟု သုံးေပလိမ့္မည္။ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးကမူ (ဗဟုိနာယကအဖြဲ႕၊ ပါတီဦးေဆာင္ေကာ္မတီ)ဟု သုံးႏႈန္းသည္။ ယင္းဗဟုိ နာယကအဖြဲ႕တြင္ ဦးသိန္းစိန္၊ ဦးေဌးဦး၊ သူရ ဦးေအးျမင့္၊ ဦးေသာင္း၊ ဦးစုိးသာ၊ ဦးလြန္းသီ၊ ဦးတင္ထြတ္၊ သူရဦးျမင့္ေမာင္၊ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ တုိ႔ပါဝင္ၾကသည္။
ပါတီဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕တြင္ ၃၈ဦး ပါဝင္ကာ ဥကၠ႒အျဖစ္ ဦးသန္းေဌး၊ ဒုတိယ ဥကၠ႒အျဖစ္ ဦးျမတ္ဟိန္း၊ အေထြေထြအတြင္း ေရးမွဴးအျဖစ္ ဦးသက္ႏုိင္ဝင္း၊ အတြင္းေရးမွဴး မ်ားအျဖစ္ ဦးပိုက္ေထြး၊ ဦးသန္းထြန္း၊ ေဒါက္ တာေက်ာ္ေက်ာ္ေဌး၊ ဦးတင္ေအာင္ခ်စ္၊ ေဒါက္ တာစန္းစန္းႏြယ္၊ ပါတီလုပ္ငန္းစိစစ္ေရးေကာ္မတီ ဥကၠ႒အျဖစ္ ဦးစိုးႏုိင္၊ ပါတီစည္းကမ္းထိန္းသိမ္း ေရးေကာ္မတီဥကၠ႒အျဖစ္ ဦးခင္ရီႏွင့္ ပါတီဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕တြင္ လူသစ္(New Blood) အမ်ားစုအပါအဝင္ ၂၈ဦးပါဝင္သည္။ ပါတီ ဥကၠ႒သစ္ ဦးသန္းေဌး၏ညီလာခံနိဂုံးခ်ဳပ္မိန္႔ခြန္း တြင္ပါတီ၏ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ခုနစ္ရပ္ကိုေဖာ္ျပထား ေပသည္။ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ ပါတီတြင္း စည္းလုံးညီညြတ္ေရး၊ ပါတီတြင္းဒီမုိကေရစီရွင္ သန္ေရး၊ အမ်ဳိးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ကို ေစာင့္ထိန္းႏုိင္စြမ္းရွိေသာမ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္ မ်ားကိုျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေရး၊ ျပည္သူမ်ားအလုပ္ အကိုင္ရရွိကာလူမႈစီးပြားပိုမိုတုိးတက္ျမင့္မားေရး၊ ႏိုင္ငံသားတုိင္းရသင့္ေသာအခြင့္အေရးမ်ားရရွိ ေစရန္ပါတီဝင္မ်ားကေဆာင္ရြက္ေပးေရး၊ ျပည္ တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းေရးတုိ႔ရရွိရန္ ပါတီဝင္မ်ားကျပည္သူ ႏွင့္လက္တြဲေဆာင္ရြက္ေရး၊ တုိင္းရင္းသားစည္း လုံးညီညြတ္မႈကို အေျချပဳေသာျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံ အဓြန္႕ရွည္ေရးတုိ႔ပါဝင္သည္။
ယင္းေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ခုနစ္ရပ္စလုံးအေရးႀကီး လွေပသည္။ ပါတီတြင္းဒီမိုကေရစီရွင္သန္ေရးႏွင့္ ပါတီတြင္းစည္းလုံးညီညြတ္ေရးတုိ႔သည္ ပါတီ၏ အသက္ဝိညာဥ္ျဖစ္ေပသည္။ ပါတီဝင္မ်ားက ပါတီတာဝန္ခံအဆင့္ဆင့္သို႔တင္ျပခြင့္၊ ေဆြးေႏြး ခြင့္၊ ပါတီဗဟုိေကာ္မတီဝင္တုိင္းကပါတီဗဟုိတြင္ ေဆြးေႏြးတင္ျပခြင့္၊ ပါတီဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕အတြင္းမွာပင္လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာေဆြးေႏြး တင္ျပခြင့္၊ ပါတီအထက္အဆင့္မ်ားကလည္းတင္ ျပလာသည္ကုိေလးေလးစားစားလက္ခံၿပီးညိႇႏႈိင္း ျခင္း၊ အရာရာပါတီအဖဲြ႕အစည္းအဆင့္တုိင္း၌ အမ်ားစု၏အဆုံးအျဖတ္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ ပါတီမ်ားတည္တံ့ခုိင္ျမဲေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ မဂၤ လာတစ္ပါးျဖစ္ေလသည္။ ပါတီဝင္တုိ႔ ငါခုိင္း သလိုလုပ္။ ဗဟုိဦးစီးအဖြဲ႕ဝင္မ်ားအတြန္႔မတက္နဲ႔။ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ကငါေျပာသလုိဆုံးျဖတ္ ဟုပါတီအႀကီးအကဲကအာဏာျပၿပီဆုိလွ်င္ ထုိပါ တီအႀကီးအကဲသည္ အာဏာရွင္။ ယင္းပါတီ သည္အာဏာရွင္တစ္ဦးတည္း၏ထားရာေန ေစရာသြား႐ုပ္ေသးပါတီျဖစ္သြားေပမည္။ ဒီမို ကေရစီလုံးဝဆိတ္သုဥ္းေသာပါတီျဖစ္သြားေပမည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ ထုိကဲ့သုိ႔အာဏာရွင္ပါတီ၊ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္က်င့္သုံးေသာပါတီမ်ဳိး ရွိေနတတ္၍ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးပါတီအေနျဖင့္ ထုိသုိ႔မျဖစ္ စေကာင္းမျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းသြားသင့္သည္ ဟု အၾကံျပဳလုိေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။

တကၠသိုလ္ျမတ္သူ