လူတို႔သည္ အျမဲတေစေလာက္ အစိုးရကို အျပစ္တင္ေဝဖန္ ႐ႈတ္ခ်ေနၾကေသာ္လည္း ကိုယ္တိုင္ သို႔မဟုတ္ မိသားစုတစ္ဦးဦး အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္လာေသာအခါ ကိုယ္တုိင္သီလပ်က္ၿပီး ကိုယ္မႀကိဳက္ ဘူးဆိုတဲ့ အရာေတြကို ကိုယ္တုိင္က်ဴးလြန္၊ ဥပေဒေဘာင္ေက်ာ္ လုပ္ကိုင္ကုန္ၾကတာကို ေတြ႔ရသည္။
ဒီမိုကေရစီစနစ္ေအာင္ျမင္ဖို႔ဆိုတာ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈရွိေရး အလ်င္ေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုပါတယ္။ ၁၉၈၂ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားဥပေဒအရ ႏိုင္ငံသားျပႆနာမ်ားကို ႏိုင္ငံတစ္ဝန္းမွာ ယင္းဥပေဒႏွင့္ အညီ ထိေရာက္စြာ စိစစ္ေဆာင္ရြက္ေပးေရး ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရကို တိုက္တြန္းသည့္အဆိုကို ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္သို႔ ရခိုင္ျပည္နယ္ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႔နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က ေမ ၆ ရက္က တင္သြင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုတင္သြင္းတဲ့အတြက္ ေမ ၂ဝ က က်င္းပခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အစည္း အေဝးမွာ အဆိုကိုျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေျခာက္ဦး ေထာက္ခံေဆြးေႏြးခဲ့တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
ေရြးခ်ယ္ခံတို႔သည္ ယုံၾကည္ထုိက္သူျဖစ္ေအာင္႐ိုးသားရပါမည္။ ေရြးခ်ယ္ခံတို႔သည္ အားကိုးထိုက္ သူျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမည္။ ေရြးခ်ယ္ခံတို႔သည္ ေလးစား ထုိက္သူျဖစ္ေအာင္ စင္ၾကယ္ရပါမည္။ ေခါင္းေဆာင္မႈဆိုသည္မွာ အင္အားသုံးျခင္းမဟုတ္ဘဲ အမ်ားျပည္သူကို ဆြဲေဆာင္စည္း႐ုံး၍ လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္ေစျခင္း သာျဖစ္သည္ဟု သီအိုရီ ကဆိုပါသည္။
အႏိုင္ရပါတီအစိုးရသည္ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားျဖစ္ရပါမည္။ ျပည္သူ႔ဝန္ထမ္းတစ္မ်ဳိးလည္း မည္ပါသည္။ အစိုးရသည္ ျပည္သူကိုေလးစားသင့္သည္။ ျပည္သူမ်ား၏ ေယဘုယ်သေဘာမွာ လုံျခံဳမႈႏွင့္ စားဝတ္ေနမႈေျပလည္မႈကို ရယူလို ၾကသည္။ ၎အခ်က္ကို ပထမဦးစားေပး ေျဖရွင္းသင့္သည္။ အစိုးရအဖြဲ႔ဟူသည္ စြမ္းရည္ထူး ပိုင္ဆိုင္ထားသူမ်ားသာ ျဖစ္သင့္ရာ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို ခ်က္ခ်င္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္သင့္သည္။
၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔အစိုးရ (တပ္မေတာ္အစုိးရ) က အထူးေၾကညာခ်က္ ထုတ္၍လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႔၏ ျပည္တြင္း ျပည္ပ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွတစ္ဆင့္ လည္း ေကာင္း၊ ျမန္မာကို ျမန္မာဟုသံုးႏႈန္းပါ။ ျမန္မာျပည္ေထာင္စု Unin Of Myanmar ကို Union Of Burma ဟုမသံုးၾကပါရန္ ျမန္မာသိ၊ ကမၻာသိေၾကညာခဲ့သည္။
ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားတြင္ ယဥ္ေက်းမႈစတင္ထြန္းကားစဥ္ကာလကပင္ ပဝါျခဳံေသာ ယဥ္ေက်းမႈရွိခဲ့သည္။ ပုဂံေခတ္က ပန္းအလွထိုးထားေသာ ပဝါမ်ား ပခုံးေပၚတင္ ဝတ္ဆင္ၾကသည္။ ပဝါကို ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ ႐ိုးရာအဆင္တန္ဆာ တစ္မ်ဳိးအျဖစ္ ပြဲေနပြဲထိုင္၊ အခမ္းအနားတိုင္းတြင္လည္းေကာင္း၊ ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ရာတြင္လည္းေကာင္း မပါမျဖစ္ ေသာ ပခုံးတင္အဆင္တန္ဆာတစ္ခုအျဖစ္ ဝတ္ဆင္အသံုးျပဳၾကသည္။ ထိုသို႔ဆင္ယင္ျခင္းသည္လည္း ျမန္မာတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုျဖစ္ေပသည္။
ျမန္မာတို႔ဓေလ့တြင္ ပဝါျခဳံနည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိရာ ေဒဝီျခံဳနည္း၊ ကေတာ္ျခံဳနည္း၊ အပူသည္ျခံဳနည္း စသည္ျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးကြဲၾက သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘုရင္မ၊ မိဖုရား အစ ယေန႔ေတာ္ဝင္သူအားလုံးလည္း ကေတာ္ျခံဳနည္းကဲ့သို႔ ပဝါႏွစ္စကို ေရွ႕ကို ခ်ၿပီး အရွည္ဝဲ/ယာအညီ ဝတ္ဆင္ေလ့ရွိပါသည္။
ယေန႔တပ္မေတာ္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံေရးထဲတြင္ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးအရ ပါ၀င္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္သည္ အတိုက္အခံမဟုတ္ေၾကာင္း သိေစအပ္သည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ရန္ အဓိကတာ၀န္ရွိသူမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ ဥပေဒႏွင့္မကိုက္ညီသည္မ်ားကို ေျပာဆိုၾက သည္။ ႏိုင္ငံအတြက္ မျဖစ္သင့္ မျဖစ္ထိုက္သည္မ်ားကို ေထာက္ျပသြားမည္ဆိုသည့္ အမ်ဳိးသားေရး အသိကိုလက္ကိုင္ထားသည္။ တပ္မေတာ္သည္ ဒီမိုကေရစီသေဘာအရ လြတ္လပ္စြာသေဘာကြဲလြဲ ခြင့္ကို လက္ခံသည္။ တည္ဆဲဥပေဒႏွင့္ညီရန္အတြက္လည္း အစဥ္တစိုက္ တိုက္တြန္းေနသည္။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ျမန္မာျပည္၏ ႏွစ္ ၅ဝ၊ ၆ဝ လိပ္ခဲတည္းလည္း ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာမ်ားကို ယခုႏိုင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲမ်ား၊ တပ္မေတာ္ အႀကီးအကဲမ်ား၏ စိတ္ေကာင္း ေစတနာႏွင့္ ႐ိုးေျဖာင့္တည္ၾကည္ေသာ သမာဓိတရားမွ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး တကယ္တမ္း ငါးႏွစ္အတြင္းမွာသာရပါက ယင္းသည္ သမုိင္းသစ္၊ ေမာ္ကြန္းသစ္ ယေန႔ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မ်ား (တပ္မေတာ္ အႀကီးအကဲမ်ားအပါအဝင္) ၏ အနာဂတ္လမ္းေၾကာင္းသစ္ခ်မွတ္သူ ဗိသုကာေကာင္းမ်ားပီသေၾကာင္း ျပယုဂ္ေကာင္း အမွန္ျဖစ္လာေပမည္။
ရာစုႏွစ္ဝက္ခန္႔ အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ျဖင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လက္ရွိအခ်ိန္၌ အရပ္သားအစုိးရ တာဝန္ယူေနၿပီျဖစ္သည္။ အဆုိပါအေျခအေန အတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ရသည့္အရာ မ်ားစြာလည္းရွိခဲ့သည္။ ဒီမုိကေရစီစနစ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းရန္အတြက္ အေရးပါေသာေျခလွမ္းမ်ဳိး ျဖစ္ လာေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေနျဖင့္ ခက္ခဲမႈမ်ားကုိ ပိုမုိရင္ဆုိင္ရဖြယ္ရွိေနသည္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း က အာဏာသိမ္းယူခဲ့ျခင္းျဖင့္ စတင္ခဲ့ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပုိင္း အေျပာင္းအလဲသည္ ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပမႈျဖင့္ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ဖြယ္ရာျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳခံခဲ့ရသည္။
ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ(၂ဝဝ၈)တြင္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေလးပုံတစ္ပုံ (၂၅ရာခိုင္ႏႈန္း) ကို တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က ဥပေဒႏွင့္အညီ အမည္စာရင္းတင္သြင္း၍ ခန္႔အပ္တာဝန္ ေပးေသာ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားဟုဆုိၾကသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ လြတ္လပ္ေရးရရွိၿပီး ေနာက္ပိုင္း ျပည္တြင္းေသာင္းက်န္းမႈေၾကာင့္ ၁၉၄၈-၄၉ တြင္တစ္ႀကိမ္၊ အာဏာရဖဆပလ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြင္း အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာကြဲၾကၿပီး အာဏာလု၊ လက္နက္စုၾကသျဖင့္ ေသြးေခ်ာင္းစီးလုနီး ၁၉၅၈-၅၉ တြင္တစ္ႀကိမ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ဖက္ဒရယ္မူလႈပ္ရွားမႈျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုၿပိဳကြဲလုဆဲဆဲ ၁၉၆၂ တြင္ တစ္ႀကိမ္၊ တုိင္းဆူျပည္ဖ်က္ဆူပူမႈျဖင့္ မင္းမဲ့စ႐ိုက္လႊမ္းမိုးလာကာ ျပည္ပအင္အားႀကီးႏိုင္ငံတစ္ခုမွ ေရတပ္စစ္သေဘၤာငါးစင္း ျမန္မာ့ေရပိုင္နက္အတြင္း က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္လာသည့္အတြက္ ႏိုင္ငံ ၿပိဳကြဲၿပီး အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ လက္လြတ္ဆုံး႐ႈံးလုဆဲဆဲ ၁၉၈၈ တြင္တစ္ႀကိမ္ စေသာ ႏုိင္ငံၿပိဳကြဲမည့္ အေျခအေနမ်ားျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။
ထိုျဖစ္ရပ္တုိင္းတြင္ တပ္မေတာ္က ႏုိင္ငံကုိ ဝင္ေရာက္ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ခဲ့ရသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေနာက္ေနာင္တြင္ ထုိကဲ့သုိ႔အေျခအေနမ်ား ထပ္မံမၾကံဳရေလေအာင္ တပ္မေတာ္သားကုိယ္စားလွယ္မ်ားက လႊတ္ေတာ္မ်ားအတြင္း၌ ပါဝင္တင္ျပ၊ ေဆြးေႏြး၊ အၾကံျပဳ၊ တုိက္တြန္း၊ တားျမစ္ခြင့္ရွိေစရန္ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒတြင္ ဥပေဒအရ တပ္မေတာ္သား ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းပါဝင္ေနခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေပသည္။
အမွန္စင္စစ္ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ ေလးပုံတစ္ပုံသည္ ဒီမုိကေရစီပုံစံအရ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ ေလးပုံသုံးပုံကုိ အေရအတြက္ (မဲဆႏၵ) အရ မေက်ာ္လႊားႏုိင္ပါ။ တပ္မေတာ္သား ကုိယ္စားလွယ္မ်ားက ႏုိင္ငံတြင္က်ေရာက္ႏုိင္ေသာ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ားကို ေထာက္ျပလာလွ်င္ က်န္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားအနက္ ႏုိင္ငံေတာ္အက်ဳိးကို အမ်ဳိးသားေရးအျမင္ရွိသူမ်ားအားလုံး သို႔မဟုတ္ ေလးပုံသုံးပုံ၏ ထက္ဝက္နီးပါးက ေထာက္ခံလာပါက ႏုိင္ငံ၌ မျဖစ္တန္သည္မ်ားမျဖစ္ေစရန္ ကာကြယ္ ႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။
